...kollarım açık sonuna kadar ve yüzüme değen rüzgarı hissetmenin tadını anlatamam ve iliklerime kadar işleyen güneş...keşke sende olsaydın die geçirmiştim içimden oysa...iyiki yoktun...belkide hiç olmamıştında ben ol istemiştim...belkide yaşamaktan çokta keyif alacağımız zamanlar yaşayabilirdik birazhada güzel fotoraflar çekebilir gitmek istediğimiz yerlere beraber gidebilirdik beraber herhangi bi güne uyanabilirdik o sölediğimiz yolculuklara çıkabilirdik izlicemiz filmler biriktirip oturup sabahlara kadar izleyip sonrasında sen benim sölediğim herşeye karşı bi görüş bildire bilirdin hihii tartışabilirdik gülme krizlerine girebilirdik iddaya girebilirdik benim kazandığım halde kazandığını söleyip mızıkçılık yapabilirdin ne biliyim aklına ne geliosa yarım yamalak olduk olmadık belkide benim sölemeyi unuttuğum...tüm bu şeyleri yapabildikte ben vazgeçtim sanırım...sana bunu anlatmak nasıl bişi bilmiorumda hiç kendimden bukadar rahatsız olmamıştım...ve katlanamıcamm tek şey belkide bu durum...güzel zamanlar keyifli anlar ve renklı şekerler için teşekkür ederim sana sölemedim ama merak etme...yağan şekerleri gördüm...herşey bıraz daha mutlu olmak içinken kendimi mutsuz edicek şimdiki zamanlar yaşamıcam daha fazla karar verdim...bir diğeri olmak fazlasıyla incitir beni...olduk olmadık zamanlarım yarım cümlelerim paronayalarım inatcı yanlarım çocuksu hayallerim şımarık hallerim var benim bide üşüyen ellerim...ama ruhum kırılınca çok mutsuz oluyorum inan görmek istemessin...tahanks for you' rain colored sugars for me'...(=
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar