bazı sahıp olamadığımız zamanlar var içimize batan tıpkı hukmedemediğimiz anlarımız gibi...soru işaretlerim havada asılı kalırken noktaları yere düşer...ve noktasız çirkın soru işaretlerim ve ben hiç uyuyamayız...bu gecede bı öncekı gıbı geçerken ben sadece her seferinde neden bıraz daha mutsuz oluyorum onu anlama gayreti sarfederken yorgun duşuyorum yine gereğinden çok inciniyorum...ayaklarım üşüyo bu gece ne ilginç...ben ne garıbım bu aralar nasıl kendime eğreti nasıl uzağım...hep bi başkası için yorarken ruhumuzu değersiz hissetmek fazlaca yorucu gelir bilirim...ötekı olmayı tercih etmenın eşığine gelıpte son anda dönmek ...alşıyor olmak kötumu iyimi bilememek...o adama alışmak gibi...yokluğunuda kabullenmek...bu denlı çabalamışken aynı kareyi yakalamaya aynı gune uyanmaya bukadar sevmişken yanında olmasını ve inanmışken sonunu bildiğin masallara...sırf o anlatıyo diğe bılmıyomuş gıbı yapmanın keyfını çıkarmak gibi bi hıkayeyi...şimdi olmama ihtimalleri...belkide herşey guzeldı ve bıtmelıydıde bız doyumsuz insan oğlu...bitmesin istemıştik...peki daha fazla uzmekten uzulmekten başka ne geçti elımıze mutlu zaman aralıklarımızı saymassak bıde renklı şekrleri bide bana verdiğin çizgiflm sözunu...mutsuzluğuna neden olamak istemıyorum...herşey bıraz daha mutlu olmak adınayken bız nıye bu gece bukadar mutsuz kılındık...gitmelıyım ben sanırım...belkı ruhum bıraz hafıfler haklısın belkıde ben kotu bırıyımdir...oyunların 3.kışısı hep mızıkçıdır...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar