tutamadığımız tüm zamanlarımız gibi içimize batıyordu zaman zaman yaşadığımız tüm mutlu zamanlar...ve yarım yamalak kurulan cümlelerle yanlış bişey sölememe gayreti uzun zamandır görüşmemişliğin tedirginliğiyle dahada sakaça bi hale getiriyodu herşeyi...oysa geçmişti geçmişte kalmıştı ve yapılabilecek hiç bişey yoktu...eski fotoğrafların hatrlattıkları ufak bi gülümsemenin ötesine geçemesken çokda acıtmış sayılmazdı...geçmişte kalan için şimdiki zamanda pek fazla yapılacak bişey bulamıo insan esasen...iki gündür sürekli filim izliyorum sahneler birbirine karışıyo...hele dünküler tekilanında etkisinden olsa gerek uzun zamandır olmadığım kadar güsel yapmıştı kafamı...kim kırdı bizi böle kim bukadar inciltti nasılda koruyamadık...nasılda önemsizleşti herşey bir anda...yemek yemiorum sanırım iki gündür bide fazla kahve içmeye başladım biliorum midem ağrıcak en kısa zamanda...sebzelerime dönmeliyim pekala biliorum...trnaklarımı bile yemey başladım...hiç bişey istemiorum içimde frtınalar yenk düşerken yelkinlilerim ben sadece ölece izlemek taraftırıyım...hiç bişeyin bi nedeni yok şu sıralar...olmasnın nekadar gereksiz olduğunu sölüorum birileri iyiki beni tanımış olduklarını sölüo bense sadece pişman olmasınlar istiyorum...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar