tamda az önce uykumdan uyandırılmış olmamın muhtemelen yazacaklarım uzerinde etkısı olacaktır ki şayet uyandırılmamış olsaydım blog yazma gibi bi fikrim yoktu...madem uyumuorum derste çalışamıyorum buna bağlı olarak çünku nezaman çalışmaya çalışsam aynı anda bunyemde bi uyuma isteği beliriyo...bide kendimi mutsuz hissettiğimde böyle oluyo ki ozamanlar öğrendimki sevgili beynım ruhumu korumaya çalışıyomuş beni uyutarak...tüm üzen yanlarımdan kendimi...ve kuramadığım tüm cümlelerimden kurtanmak için beni...teşekkür ederim...bu gün bide ona teşekkür etmek istedim birzamanlar beni çok sevdiği için...bahar gelmekle gelmemek arasında bocaladığı anları yaşıyo gene...bizlerse gelmiş olma ihtimallerine sevinip keyiflı fotoraflar çekiyoruz sağda solda güzel zamanlar şimdilerdeki...bide içimdeki şeytanlar olmasa...düşündümde güzel zamanlara aslında o şeytanlara uyuyo olmam neden sanırım esasen...görmek istediğimiz kareleri yitirmişsek yada en azından yitirmiş olma ihtimalımız varsa su sıralar pek ala sıkkın olabilir canım ki aklıma geldikçe sıkılmıyo olduğumu kimse iddaedemez...elbette istediğim üzere yaşadığım zamanlar şimdikiler...öteki olmak canımı skıyo sanrım kimseyi zorlamak değil amacım telaşa luzum yok ben kendi içimde çözerim...bırakta biraz daha uyuyayım geçer inan bana...daha önckiler gibi...yanında olmak fazlasıyla eğlenceliyken şimdilerde beraber baktğımız her karede tamlamak gibi hayatın bi parçasını daha...ellerinin soğuk olup olmadığını bilmek gibi o anda...amalar varken yeterince pişmanlıklara luzum olmadığını düşünüyorum kesinlıkle...birazdaha mutlu olabilmek adınayken herşey şimdiki zamanları birilerini üzmek için kullanmamalı gelecek zamanda...sadece emin olmak istiyorum yanımda olmak istediğinden...ve itiraf ediorum asla emin olamayız bir diğerinden bunca zaman kendimizden bile emin olamamışken...geçen gece izlediğim filmi çok beyenıcek olmanla ilgili bi heycan benımkısı sanırım nie böle çocuksu bi yanım var inan bende bilmiyorum kahvenın yanında gelen tarçınlı kalp kurabiyeler ne kadar güzeldi hala aklımdalar snin kalbin benimkınden buyuktu çok kıskanabiirdimde benmki daha tarçınlı diğe kıskanmadım seni bugün(((=tutamadığımız zamanlar var ne yazıkkı yaşayıp geçtiğimiz ve bi sure sonra bize ait olma yetisini kaybeden hatırladıkça güzel olsalarda fazlasıyla üzen...insan olamamızla ilgili bişey sanırım bu sahiplık durtusu henuz çözmuş değilim ve aslında öğrenmek istediğimdende emin değilim...ama biliyorum acilen uyumalıyım yarın berbat bi gün olucak sabah uyanmak işkence negiyicene karar vermek acı verici bi araf tecrubesi sonrasındakı sabah tarfiği ve okula varma anı bi nevi nirvanaya ulaşma hihii...ilk tren kaçta var acaba oğu expresine atlayıp bir.iki.üç.nıçk bi sonrakı durak.dört.beş...evet evet beş iyi insem iyi olucak küçük çocuklar olsa mesela sokaklrda koşturan ne biliyim beni mutlu edicek bişiler olsun tamda görmek istediklerimden...güneş olsun mesela sonra köy çşmesi olsun şöle taştan örülmuş falan hani fatorafı çekilesi canım çeşmelerden...yeşil renkli tren vagonları olsun...uçurtmalar olsun gökyuzunde...renklı şekerler olsun ellerimde...yenı yollar yenı hayatlar yenı zamanlara ihtiyacı var ruhumun...güzel zamanlar şimdilerdeki bi sonrakıleri düşünmuyoruz heycanı gidiyo gözumuz kapalı oynuyoruz bu aralar...iyi sabahlar okuyucu birazdan gün doğacak üzerimize...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar