hiç bişey yok esasen yazmak istediğim cümle kuramamaktan korkar gibi bihalim var...param parça dağlmasın dıye tüm mutlu yanlarım...ne yaptığımı ne istediğimi ne hissettiğimi bilmiyo gibiyimde bunu kendime sölemiorum sende söleme sakın...ellerim soğukken onun teni sıcaktı...oysa uşumez benim ellerim kolaykolay ama hava gerçekten soğuktu inatçılıım tuttu gene ve çakıl taşları okadar guzeldiki uzun zamandır olmak istedğim yerde hissetmek gibiydi...elleri saçlarımın arasındayken uyuyabilme ihtimallerimi geçiriyodum gözden...bi çok şey zaten haytlarımızda ihtimal dahilindeyken...neden bilmiyorum kaçıp gitmek istiyorum gene...hiç kimse bilemedi,duyamadı,duyduklarınıda anlamadı zaten hiç bizaman...ve susmanın erdem sayıldığı bi kulturun çocuklarıydık...boğazına leblebi tozu kaçan susam sakağını izleyen bizzat erik ağacının tepesinden erik toplayan kaldırımda seksek oynayan...kumdan kaleler yapan...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar