...düşündümde aslında bir nedeni yok sadce böyle olsun istiyorum....bunca zaman sonra daha fazla acıtamaz acıtsada çok fazla sürmez die bu rahatlığım sanırım...nedenini nasılını düşünmek yakın gelecek planlarım arasında pek yer alıyo sayılmaz esasen...sadece daha özgürce sevsin eğer bu sefer sevecekse beni ki şayet sevmeyecekse benim şehrimin ışıklarıyla oynamasın boş yere...beklediğimde bişey yok aslına bakarsak avcumda hala biraz gökyüzü var sanırım boşa gitmesin istiyorum sadece...ve eksikkalanları bütün olarak görebilme imkanımız varsa zevkli bile olabilir belki düşünsene yarımları tammlasak mesela sendekileri getirsen ben sarıp sarmalayıp kaldırdıklarımı çıkarsam oldukları yerden oturup birleştirsek parçalarımızı tektek bu sefer acıtmadan birbirimizi...sonra oturup izlesek ölece fazla bişeye gerek yok inan bana...şu zamandan sonra fazlasına helede mutsuzluklara inan hiç gerek yok...hiç gerek yok üzen zamanlara üzen yanlara...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar