ah bi anlata bilsem içimden geçenleri şöle oturp saatlerce ben anlatsam sen dinlesen ve eğer istersen kar bile yağar yada yağmasın kar falan ılık bi yaz olsun bu seferki kocaman bira bardaklarının dışı terlesin buğulansın sonra ben daha bi keyifleneyim sen dinle beni anlatmak istiyorum sahip olacağımızın hiç bi garantisi olmayan geleceklerimize dair hayallerimizden puzzlelar yapalım bozup bozup yeniden yapalım yorulana kadar ben anlatıyım sen dinle sonra ılık rüzgarlar değerken yüzümüze benim ellerim senin avuçlarında olsun bi cırcır böceklerini bide senin nefesini duyayım yeter sonra kısa yada uzun farketmez benimle yolculuk yapmalısın kesinlikle sabahlara kadar film izlemeliyiz seninle inan bana bunları yapmalıyız ben uyurken ellerin dolanmalı saçlarıma ki yanımda olduğundan dah bi emin olayım...ama vakitlerimiz yetmiyo ki tüm bunlara...nasıl sıckatı bugün yediğimiz simitler bide çaylarımız geç gelmemiş olsaydı eğer herşey tam anlamıyla bi mutluluk anına denk gelmiş sayılabilirdi bu şehrin en işlek sokağındaki bandonun çaldığı şarkılar yayılırken diğer sokaklara benim aklımda neyi kutluyo olma ihtimalimizin olduğundaydı..henüz bulamamış olmam içimdeki kentde bi festivalin tamda o anda başlamış olmasını deiştirmedi soğukta olsa hava pekala sıcaktı ellerim...içime işleyen bişeyler var bu aralar kötü olduğunu söleyemem ama hiç tekin değil biliorum bu haller sonrası hep bi durgunluk hali hadi hayırlısı...o adam bu kes gitsede hiç gelmemiş olma ihtiali ahatlatır içimi...onadair bi yanım varmıdır hala onuda bilmiorum...düşündümde yanlış bizamanda yanlış bi yerde duruo ve çok yanlışyöne bakıo...busefer sen daha çok üzülürsün umarım kendini boşuna üzmessin ben artk eskisi kadar iyi değilim...bi tek zaman yitmesin istiyorum şimdilrde kendime bukadar yakınken uzun zamandır ilk defa gidebilme ihtimallerini sıralıyorum korkmadan...bir diğerininn gitme ihtimali artk okadarda acıtmıyo canımı daha başka tarafından bakıorum şimdi yaşayabilme ihtimallerimize...sana diyorum 3.tekil şahsı hayatımın bak nekadar önemli biyere koydumseni hihii şımarma hemen geri alırım...esasen yanlızda çıkılabilir pek ala yolculuklarada bence sen kesin gelmelisin bu yıl benimle yolculuk yapmalıyız...2. yarısında uyanıcağım bi uykuya yatıp kalktığımda yarım romanımı bitirmek gibi planlar kuruyorum ve tek dileğim akşam yemeğinde sevdiğim çorbanın olması
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar