Ana içeriğe atla
saatlerdir dönüp duruyorum uyuyamıorum bende gvezeliğe vurdum işi gne olmadı hiç bi zaman olmuyo zaten...ben hep başka bi gezegenin zamanını yaşayıp başka bi dilde düşnüorum ki bitürlü kimin ne düşündüğününü anlaymıorum...oraya değilde başka bi kente gitsem gerçi kentler kurtarmıyo benim durumumu daha öncesinden biliyorum...gidip kendimi atmalıyım biyerdenki tüm benliğim kaybolsun bedenim sağlam kalsada paramparca ruhum dağılsın...yetişemediğim zamanlar kuramadığım cümleler susamadığım anlar var biliyorum...ve inan uğraşıyorum herkes için bişiler yapabilio olmak için inan bazı zaman daha kötü olmak için çok uğraşıorum kendime ağır birilerine fazla bazısına eksik sana yitik ona hep uzak kalıorum...elimi uzattığımda dağılmasa masallar,paramparça olmasa zamanlar yaşananlar yaşandıda yaşancaklar bukadar yormasa keşke şimdiden...korkuyosun dimi ben de çok korkuyorum sölediklerimin çıkmasından...geçmişimde çok acıdı acıttı biliorum...inan hep bu telaşım bu denli korkmamdan...sen se hala anlamamakta inatçı ben anlatmakta karrlı gereksiz onca şey varken zaten...bunu bana yapma ne olur...kuramadığım cümleler için özr dlerm sütde içiorum ama hala bi işe yaramamış demekki...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Hiç bir şeyin yetmediği zamanlardaydık.yetinemiyorduk yetmiyorduk yetemiyorduk aynızamanda...hep bir yarım kalmışlık hep bir olmamışlık.buhran zamanları yazılan romanlar gibiydik çok şey anlatmak isterken hiç birşey anlatmayan içi boş bir hikaye...yasaklarla çevrelenmişti etrafımız ve biz ilk insanın elmaya bakışındaki meraktık bir başkasının gözünde...zamansız zamanlar kolay geçmiyormuş ...
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan