en nihayetinde geçebiliyor olmasıydı önemli olan ve gçiyor da...oturup geçip gidenleri izledim yanagım ve ben tern camının garantisindeyken hemde...aslında pek ala trenden atılabilme ihtimalimin olduğu bi yolculuktu çünkü yer olmamasından kaynaklı yarı yola kadar olan bi iletim vardı hani beni bilecikte indirseler ordan sonrasını yürüme gibi bi ihtimalim yok kaldıki hiç bilecikte inmedim...çok pis saçmalayasım var zaten saçma salak zamanlarımdayım bu aralar...uzun zamandan sona rayları hıssederek ve işiterek hafiftende sallanarak içtiğim biraların bukadar soğuk olabilmesi bi gün gerçekten gidebilio olma ihtimalimi getrdi aklıma...dedimya saçma salak zamanlardayım yine bi kalkıp gitme isteği başgösterdi bünyemde bide eski mutsuzluklarım için benden özr dileyenler var...nie bunu yapıyolar hala anlaymadım onca mutsuzluk yaşamışım kıyamamış sarıp saklamışım sen nie şimdi yıllar sona çıkp özr dilersinki...vicdanınımı rahatlatıyosun kendinimi hafifletiyosun benimi kandırıosun...bak bana anında özr dileyebilirim tüm üzen yanlarım için...ama yine de kötü biriyim ben gereginden fazla gevezeyim belkide hala tam anlamıyla çözülemedi ne bok olduğum hala çalışıp cabalamaklar sürmekte...of ya nie sanki yeniden özr diliosun sen benden ben nie senin tüm yanlarını affediorum zaten çokça zaman geçmiş...neyapıyorus biz şimdi...ne bekliorum ben senden sen ne istiebilirsinki benden benm zaten tüm cümlelerim biraz eksik bu aralar nasıl desm ben biraz garibim ya bukadar zaman önce kurtulmuşken...üzen yanlarım var benim kötü olamama gibi ii olmayı becerememem gibi neyin doğru olduna karr verememek gibi...her seferinde birilerini kaybetmek gibi...