nedenini hiç bilmedim sadece öle hissettim şimdilerdeki gibi aynı...içimöe batan bişeyler var sanki kötü giden bişiler...ne olduğunu bilmediğim ama...sussasım geliyo durup dururken yada gereğinden fazla konuşma isteği gelip bünyeme yerleşiyo...kendimi durduramayıp nefret ettiğim zamanlar böle durumlar...yinede elimiz mahküm yaşıyoruz...elimiz mahküm yaşanıyoruz...önemli olan eskimio olmak sanırsam ama ondan bile emin olmadığım zamanlardayım...anlatılan masallara inanmak isteyen yanım hep ağırbasıyo...nie budenli huzursuz yine benim ruhum...aşkın ışıkları vurmuyo bu şehre şimdilerde...yada herseferinde kapalı oluyo benim gözlerimş...başka bi şehre giden bi bi trenin 56numaralı koltuğuna bi kişilik biletim var...içimi acıtan ölesine özlenen...çok tan geçmiş olan...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar