nedenini hiç bilmedim sadece öle hissettim şimdilerdeki gibi aynı...içimöe batan bişeyler var sanki kötü giden bişiler...ne olduğunu bilmediğim ama...sussasım geliyo durup dururken yada gereğinden fazla konuşma isteği gelip bünyeme yerleşiyo...kendimi durduramayıp nefret ettiğim zamanlar böle durumlar...yinede elimiz mahküm yaşıyoruz...elimiz mahküm yaşanıyoruz...önemli olan eskimio olmak sanırsam ama ondan bile emin olmadığım zamanlardayım...anlatılan masallara inanmak isteyen yanım hep ağırbasıyo...nie budenli huzursuz yine benim ruhum...aşkın ışıkları vurmuyo bu şehre şimdilerde...yada herseferinde kapalı oluyo benim gözlerimş...başka bi şehre giden bi bi trenin 56numaralı koltuğuna bi kişilik biletim var...içimi acıtan ölesine özlenen...çok tan geçmiş olan...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar