Ana içeriğe atla
benim için bişeyler dilermisin bu gün???ne olduğunun hiç bi önemi yok benim için bişey dile yeter...bu aralar bunun için bile pek halim yok!!!günlerdir uyuyo gibiyim sanki...ve hala uyumak istiyo gibiyim her nekadar uyuyarak geçen zamanın hebaolup gittiğini ve bi adım daha geç kalmış olduğumu düşünsemde...nasıl ince ince yağmur yağıyo..nezaman açsam gözümü martıları görüyorum gökyüzünde yeniden kapıyorum gözlerimi...birini bırakıp diğerine başlıyorum biyığın yarım romanım var şimdilerde başucumdaki masada duran...hiç bişey bilmek istemediğimi düşünüorum nedense...ruhuma ağırlık yapıyo bildiklerim...düşünmeden saatlerce oturdum dün gece...gecenin bi yarısında uyanıo olmak ne kötüymüş tanrım uykularımın bölünmesine tahamül edemiyorum...bu aralar fazla ıslak bu kent yatakdan dışarı çıkasım gelmiyo...kıvranıp duruyorum kendimle cebelleşiyorum...bişiler yapmalı...canımı sıkmaya başladı bu ruh hali fazlasıyla gereksiz sanki...o kadının hüznü gelip oturur zaten her defasında benim içime...sessizce kabul ederim bende belki hafifler diye ruhu...daha fazlası yokki yapılacak...benim için bişeyler dile neolur ben son dileğimi onun için harcadım...daha iyi hissetmediğimden diilde sende benim için bişeyler dile istedim...ne dilersen dile çok fazla önemi yok karda yağsın ama unutma nasıl çocuklaşıyorum dimi kar yağarken elimde değil tüm şekerler benim oluyo sanki kar yağarken nasıl özgürleşiyorum ellerim üşüsede içim nasıl ısınıyo bi bilsen...yad bilmenede gerek yok aslında...düşündümde fazlasıyla gereksiz şimdilerde tüm bunlar...sen kendini oyalıyosun bense ne yapıyorum bilmiyorum...aslında tüm neden benim fazla geveze olmam inan farkındayım...susmam gereken yerde fazladan konuşuyo olmamla ilgili bişey...sahil nasıldır acaba şimdi bu yağmurda...martılar dalgalar yağmur bide çimen kokusu...uyumasamda kalksam gitsem saçlarım ıslansa kendimi mutlu hissetsem birazdaha...çok uzak ihtimal şimdi şuanda tüm bunlar...benim için fazla zor öle yorgunumki...bugün benim için bişey dile neolur...uyuyakalıp filmin en önemli repliğini kaçırmış olmak gibi,yağmurda sırılsıklam ıslanmak istemek gibi,o şehri gereğinden fazla özlemek gibi,geceleri uyuyamamak gibi yinede günlerdir uyuyomuş gibi hissetmek gibi,saatlerce yatakta dönüp durmak gibi,alıp başını gitmek istemek gibi,hiç bişey bilmek istememek gibi, çocukken cebindeki son şekeri diğerine vermek gibi,kar yağsın istemek gibi,susumk gibi,gibili hayatlarımızda her rastlansal karşılaşmayı bi tesadüfe bağlamak gibi...bugün kesinlikle benim için bişeyler dilemelisin...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
oysa kimseden acısını çıkarmak gıbi bi niyetim yok...evet bi acım var ama bunu heleki sevdiklerime ödetmek değil amacım...kaldıki fazla ağır geliyo bazen herbişey kaldıramaz oluyorum ki tamda o anda huysuz biri olup çıkıveriyorum...telaşımın nedenı geç kaldığım onca şeyin bedeli gibi esasen...başka bi sebep bulamıyorum...ilaçlardanmı bu gerginlik bu mutsuzluk acaba...ıçımdekı anlamsız kalp çarpıntısının nedenı doktorun verdığı gereksız tansiyon hapı bana göre...yada kahveyi azaltmış olmamın bı etkısıdır kım bılır...sıkılıyorum herşeyden her durumdan her andan...yetiştirememkten korkuyorum hıçbır şeyı ve kendımı...neye uzatsam elımı eksık kalıyorum bır dığerıne yapamıyorum ışte...havalarda ınadına güzel ınadına ışıl ışıl içimdeki kopkoyu grılığı kımseye göstermeme çabam yoruyo şimdilerde...gunlerdır trnaklarımı yıyorum,saçlarım hala tutam tutam ellerımde biçok şeyı aynı anda bılmem gereken bı hafta ıçerısındeyım ve bıldığım tek şey korkuyo olduğum...gözlerine değmemek ıçın ınsanlardan
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu