Ana içeriğe atla
gökyüzüm olurmusun benim???yada nebiliyim ne olmak istersen bana ait veya benim dahil olabileceğim herhangi bişey...bilmiyorum birazda sen düşün bul bişeylerde oluver bi zamet...çok ihtiyacım var lakin çok yabancı olmasın istiyorum biraz tanıdıklardan olsun biri bişey olucaksa...ama nasıl olucanı bilmen gerek...mesela kahve olucaksan şekersiz olmalısın şekerli olucaksan illa ozaman az şekerli bi havan olucak bölesi daha çekici gibi..hihiii...hani çok özlenn biyere tek kişilik bi biletim var cüzdanımdada sözkonusu olan yere değilde daha çok daha uzak bi yerlere gidesim var buaralar..sırf birilerinden hiç bişey olmıcanı bilio olmamdan kaynaklanıo olsa gerek...nerdeyse aralık ayında tşört gilcek kadar küremiz ısınmış sanırsam..oysa ilk okulda öğrettiklerine göre kar yağıo olmalıydı sevgili yurdumun belli yerlerine...tırnaklarımı yemeyi bıraktım bu aralar renkli ojeler bile sürüyorum hatta...fazla bi değişiklik yok bunun dışında okula gitmıorum bi kaç gündür kahveyi daha az içiyorum daha az düşünüyorum ama daha çok canım sıkılıo...zamanada takmıorum kafayı artık eskisi gibi valla...bide lanet olayı var üzerimde ...ihiihii...bütün aşık olduğum adamların çok uzak bi yerlere gidiyo olmaları tamamen tesadüf oysaki anlatamıorum bunu kimseye...tarçınlı sabunumu çok seviyorum asuyada alıcam çok sevincek eminim....çok şekerli zamanlarımdayım esasen bu aralar...çikolatalar şekerler var aklımda...bide bol fındıklı kremkaramel...şekersiz bi türk kahvesi yanında çikolatalı lokum tanrım biri beni acilen tutmalı...ihihii...hiç şansı yok...içimde biyerlerde bişeyler eksik bense görmemzden geliyorum resimdeki boşlukları..yapamadığım onca şey içinde yapabildiklerimin azlığıyla eziliorum sadece...çok fena planlar yapıorum gene kendime dair eski yorgunluklarım aklıma gelioda canım sıkılıo gene...lekin bişeyler yapmak gerek biliorum...birinn bişeyler yapmsı lazım benim için...sona oturum kahve içmeliyiz keyifle...fotoraf çekmeliyiz...belki başka biyere bile gitmeliyiz...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
acıların kadını tribinden çıkamıyorum şu sıra...zaten genel halim buydu hayatım boyunca son bıkaç yılda hayvan gibi çalıştığımı saymassak acıların kadını çizgimi aşmış salon kadını iş kadını gibi daha dolgun vede seksi kadınsı kimlikler edinmeye başlamıştım ki istifama iki üç kala sevdicegim gideli 10 koca gün olmuş ve ben yeniden acıların kadını duruşuma geri dönmüş durumdayım...para üstadım paran varsa herşeyin var demektir...lakin bir aşkın olmaya bilir birde iç huzurun e esasen bana sorarsan ikisi yoksa hangi çizgide olursan ol insan olma vasfını kaybediyorsun... hadi şimdi oturup parası olan zavallı aşağılık pislik zenginleri biraz ezelim...yok yok tamamen uykusuzluktan saçmalıyorum yada çok özledim... çok özledim lan 10 koca gün...acıların kadınına bağlamamın en buyuk sebebi...dun gittik biri nerdeyse benimkadar olmak uzere 5adet su kaplunbağası aldık yetmedı benım ıkı katım kaplumbağa heykeli aldık kaplunbağa havuzumun yanına...sonra bugun gıdıp 3 adet şapşal tavsik aldık...ın...