Ana içeriğe atla
gökyüzüm olurmusun benim???yada nebiliyim ne olmak istersen bana ait veya benim dahil olabileceğim herhangi bişey...bilmiyorum birazda sen düşün bul bişeylerde oluver bi zamet...çok ihtiyacım var lakin çok yabancı olmasın istiyorum biraz tanıdıklardan olsun biri bişey olucaksa...ama nasıl olucanı bilmen gerek...mesela kahve olucaksan şekersiz olmalısın şekerli olucaksan illa ozaman az şekerli bi havan olucak bölesi daha çekici gibi..hihiii...hani çok özlenn biyere tek kişilik bi biletim var cüzdanımdada sözkonusu olan yere değilde daha çok daha uzak bi yerlere gidesim var buaralar..sırf birilerinden hiç bişey olmıcanı bilio olmamdan kaynaklanıo olsa gerek...nerdeyse aralık ayında tşört gilcek kadar küremiz ısınmış sanırsam..oysa ilk okulda öğrettiklerine göre kar yağıo olmalıydı sevgili yurdumun belli yerlerine...tırnaklarımı yemeyi bıraktım bu aralar renkli ojeler bile sürüyorum hatta...fazla bi değişiklik yok bunun dışında okula gitmıorum bi kaç gündür kahveyi daha az içiyorum daha az düşünüyorum ama daha çok canım sıkılıo...zamanada takmıorum kafayı artık eskisi gibi valla...bide lanet olayı var üzerimde ...ihiihii...bütün aşık olduğum adamların çok uzak bi yerlere gidiyo olmaları tamamen tesadüf oysaki anlatamıorum bunu kimseye...tarçınlı sabunumu çok seviyorum asuyada alıcam çok sevincek eminim....çok şekerli zamanlarımdayım esasen bu aralar...çikolatalar şekerler var aklımda...bide bol fındıklı kremkaramel...şekersiz bi türk kahvesi yanında çikolatalı lokum tanrım biri beni acilen tutmalı...ihihii...hiç şansı yok...içimde biyerlerde bişeyler eksik bense görmemzden geliyorum resimdeki boşlukları..yapamadığım onca şey içinde yapabildiklerimin azlığıyla eziliorum sadece...çok fena planlar yapıorum gene kendime dair eski yorgunluklarım aklıma gelioda canım sıkılıo gene...lekin bişeyler yapmak gerek biliorum...birinn bişeyler yapmsı lazım benim için...sona oturum kahve içmeliyiz keyifle...fotoraf çekmeliyiz...belki başka biyere bile gitmeliyiz...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu  ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Kilometrelerce ne demek biliyormusun...hiç hayatında kilometrelerce uzaktayken ile başlayan cümleler kurdunmu.muhtemelen kurmamışsınız yada en azından kısmet olmuşta birkez öylesine bi laf etmişsen hatırlamayacağın kadar önemsiz bi konuda falandır herhalde.ben bu koca seneyi kilometrelerce uzakta geçirdim ondan ve kendimden ve geriye kalan tüm hayatımdan kilometrelerce uzakta...bir adım yaklaşamadan üstelik ne ona ne hayatımıza... Kilometrelerce ile başlayan onca kelime...tükendik...ne desem boş ne desem fazladan anlamsız kaldı...hayatımda kocaman bir anlam kayması öylece kalakalmış haldeyim...onsuz yaşamak hep eksik kalmak hiç yetememek gibi insan dandik bir film sahnesine ne kadar ağlar ki ... evet ben her daim sulu göz bir insandım Onu da al koy bir kenara...insan hiç uyuyamadığı gecelerden hiç uyanmak istemediği sabahlara nasıl uyanır uyanırmış...uyur uyanık yarım yamalak eksik gedik öyle böyle yaşarmış işte ne kadar yaşamaksa nasıl yaşamaksa kitap okuyamadan sevgiliye sarılıp uyu...
...genel olara kendimden pek memnun değilim şu sıra...kendimle ilgili sorunlarım var kendimden sıkıldığım zamanlar kendime gelmem gereken anlar var...hayat sabah kalkıp gıyınıp dukkana gelmek gun boyu ınsanlara gulumsemek personelın abuk subuk ıstek ve saçma sapan tavırlarına maruz kalmak patronlara gereksiz laflar anlatmak para saymak ışıkları kapatıp taksı çağırmak taksıcının ona göre çok önemli bana göre çoğu kez anlamsız kalan hayat eleştırılerını dınlemek eve gıtmek herkul nereye ışedı çıka nereye kustu telaşından sonra abuk bı tv dızısı karşısında uyuyakalmak oldu...yatagın uzerındekı temız çamaşırlara hergun bır yenısı eklenıyor ve ben ıçerısınden bı çorap bır hırka alıp oldukları yerde bırakıyorum onları...akşamları çok yayılmışlarsa bırazcık daha kenara ıttırıyorumkı banada yer açılsın dıye...eskıden bıseyler cızerdım arada da olsa...çiçek yetiştirirdım kıtap okuduğum zamanlar vardı mesela...bıyerlere gıdıp bı bıra söyleyıp eskı bı arkadaşı bekledığım bıkaç zamanım vardı...ruh...