...'inanmadığın bişeyi hissedemezsin ki...'demişti oysa... ve inanmışmıydım bende şimdi hatırlamıyorum...yalanda sölüyo olabilirim...çocuktuk korkusuzduk ençokta yanlızdık sanırım...msallardaki kahramanların arasında geçen bi olaydı çokda önemli diildi esasen...aşk...çilekli şekrlerin tadı kadar...herşey kumdan kalelerimiz kadar hassas deildi henüz...çocuktuk ve güçlüyduk kendi dünyalarımızda yağan şekerlerle mutluyduk yeterince...büyümek merak babalar güçlü anneler sıcak uykular tatlı masalların bize ait olduğu zamanlardı...birilerine inanmak bukadarda zor değildi...hiç bişey beklemiorum şimdilerde...uzun zamandır mektup bile almıyorum zaten...oda çok öncelede kaldı...bazen daha fazlası yada daha azı yoktur jerşey olması grektiği gibidir ve biz kabul etmek te çokdaha fazla bişey yapamayız...uyndığımda sabahın körüydü ve ben hiç bişeyin olduğu gibi olmadığını düşünebilecek kadar uyanmıştım...hiç bi şansım kalmamıştı...zaten benim hiç müzik kutum olmadı...uykum yoktu...bi adam bana masal anlatıyodu...gecenin sonyarısındaydık hatta...küpelerim kulağımı acıtıyodu ve ben hala inat ediyodum pişmanlıklar geçmişe dairdir die...bunların hepsi kahveyi bırakmaya çalışmamdan kaynaklanıyo sanırım...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar