...çok başka bi zamanda çok başka bi sabaha uyanan ve başka bi dünyada nefes alan bi adama çok yanlış bi yerde çok daha yanlış bi zamanda çokda yanlış bi şekilde aşık olmak...ve kendini öle olduğuna ve tüm bilindik yalanlara inandırmak...onun ve herkesin çabalarına rağmen bildiğin yalanlara inanmak bağlanmak daha az acır sanmak...en sonunda yapabileceğin pekde bişey kalmadığını farkedince dahasına grek duymadan geri dönmek hayatına...renkli balonları sevmek yeniden,hayaller kurmak,sergileri takip etmek,yemke yapmak istemek,aşık olabileceğine inanmak ve yanınada nefesini tutmana grek kalmıcak bi adama hemde...yeniden kendin olmak en nihayetinde kendine kalmak...sondefasını bile bile bu yalana alet olmak...bunca yetinmezlik içinde oadamla yetine bilceene innmak..budenli uzakken senn hayatından yanından kıyından köşenden senden...böle olması gerekliymiş diyip devam ediyorum şimdi okumadığım kitaplara yarım romanlarıma ve yğlı boya tablolarıma...o varlen uzaklıştığım kendime daha yakınım bu gün...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar