zaten eksikti tüm zamanlar ve biz hep fazlaydık birilerinede hep kendimizi yetersiz gördük nedense...bırakıp gidenler aslında hep kendilerinden kaçmış...terkedip gittikleri kendi ruhlarıymışşş...çoğaldını sandımız anlar hep eksilmiş anlam zaten silikmiş onunlayken hayat daha bi anlamsızmış...genede acıtırmış canını,yüreğin en çok kendini acıtırmış...anlamaya çalışmak bile anlamsız uzun zamandır bir varmış biri yok olmuş için ezilmiş zaman yitmiş en çok ben acıtmışım yine tenimi okakuda zaten artık uçmuş...geçmiş herşey ama hala havada asılı kalmış tüm sölenemeyenler...
Birdaha asla eskisi gibi olmayacaktı artık ve biz bunun ağırlığının altında kalmış paramparça ruhlarımızla devam etmeliydik...belkide devam etmemeliydik henüz bilebildiğimiz zamanlarda değildik...ülkelerde savaşlar başlayıp biterken hala yeterince inandırıcı gelmiyordu ölü insan vücutları...hayatımız manipüle edilmiş bi haber tadında olmaya başlamıştı...ve hiç olmadığımız kadar hırçındık artık hatanın her defansında bir diğerimizde olduğuna inanmak isteyen yanlarımız birbirinizi seven yanlarımızın çürüyor olmasını fırsat biliyordu sanki...acımasız birşeyler vardı ve biz hiç birşey yapamaz durumdaydık...birbirimizden bunca uzak yerlerdeyken biz bile hiç olmadığımız kadar acımasızlaşmıştık artık...o beklenen gün gelmiyordu dahada kötüsü gelmeyecekti de ve artık ikimizde bunu biliyorduk...yinede dilimizin ucundakiler bir diğerinden çok kendimizi fazlaca acıtacak cinsten olduğundan birtürlü çıkaramıyorduk kelimeleri...kelimeleri derleyip toplayıp düzgün cümleler kurmanın derdındeydık ...
Yorumlar