ve geçmişti herşey ennihayetinde...kaybettiğim onca şeyi alamadım belki hiçbi zaman geri...olsun yinede bendim bana kalan her seferinde...silmek tüm karalamaları o kağıdın üzerindeki ve daha koyu daha sert bastırmak budefa ve herseferinde bikere daha havaifişeklerin patlaması onu unuttuğun kentin gökyüzünde...uçan balonları salmak saatlerce izlemek buzgibi bira içmek denizkenarında güvenmek hayallerine tamda eskiden olduğu gibi oşarkıyı bağırabağıra sölemek yeniden bukadar keyif almak her adımdan...ve başlamak en baştan yine yeni yeniden...
neçok özlüyorum bazı zaman onu...ne çok sevmiş yüreğim gözlerini...ne çok alışmış tenine ruhum...yabancı biri oluşundan şimdilerde gözlerimi dolduruyor hatırlattıkları...zaman ne hızlı ne acımasızca geçip gitmiş yanıbaşımızdan...bırden bambaşka şehirlerde bambaşka insanlar olarak buluvermişiz kendimizi...oysa bazen daha dun havuçlu tarçınlı kekin kokusuna karışan muhabbetlerimiz varmış gibi daha dun sol omzunda uyuyakalmışım gıbı...uyandığımda çoktan gıtmıştın ve ben çok başka bır hayattaydım senden ısık yılı uzakta...ınsan herşeye alışıyor lakin...gidenin yeri muthış bır hızla doluverıyor...unutulmuyor belki ama geçip gidiyor tum önemli gibi görünenler...ve bir adam çıkıp paldır küldür giriveriyor hayatıma...senın elllerimi tutamadığın tum deniz kenarlarında ellerimi tutuyor senın yatamadığın uykularda bana sarılıyor...benden önce hep eksikmiş hep yarımmış gibi seviyor benı...öyle tanıdık geliyorki sevgisi tıpkı benım senı sevdiğim gibi tanıdık bi his ve ben sırf bu hıs ıçın bıle seve...
Yorumlar