hiç bişi sölemek istemediim zamanlarda olmama rağmen cümleler biriktiriorum satır aralarımda virgüller koyuyorum ardıradına bitmesin istiorun neyse bukadar ısrr ettiğim sürmesi için birtürlü anlayamıorum...sususyorum susuyorumda birtürlü geçmio bu uğultu içimdeki kalabalık şölenler kuruyo festivaller yapıoo koşturup duruo hep bu çocuklar offf bu kalabalık beni çok yoruoo...sesiz cümlelerimide alıp çıkıorum terasa bide kırmızı sek şarap alıorum bu bağbozumu mevsimine ne çok yakışıorum diorum kendime...uzun zman sonra ilk defa mutlu hissediorum ama yine aymı huzursuzluk var içimdeki kentde...onuda terkettim dün...tüm sevdiğim sokaklarına rağmen hemde daha kalabalık daha yorucu daha sıcak aynı zamanda daha soğuk olabilen bi kente kaçma pilanları kuruyorum daha çok mutlu oalbilme hayalleri kuruyorum bide...bide susuyorum gene cümmlelerim taşıo avuçlarımdan hassi...tr diip eğipyerden topluyorum düm dağılan yanlarımı sağdan soldan ordan burdan...farketmedi zaten bir diğeri ötekide hiç gelmedi buda bana yetmedi zaten sen hep yoksundun zamandan ben hep eksiktim sen varken zamansız zamanlardaağladım en çokda dizlerimkanadığında seni hatırladım sen hep yitiktin zamanda ben hep geç kaldım hayta...bide susutum bide uyudum uyandıımda bitmişti herşey ve ben dim yine ennihayetinde bana kalan bikeredaha gülümsedim ve susutummm...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar