kaldırıp attım sana ait tüm hatırladıklarımı bu şehrin en yüksek yerinden...gecenn yarısıydı oysa uykumu kaçırdın gene dayanamadım dahafazla topladım ne varsa ne yoksa sana dair...bi tek kokun kaldı oda geçsin die bekliorm şimdilerde...o hepsinden çok acıtıo...doğrularım yanlışa yanlışlarım yarınlara benim yollarım bu şehirde hep sana çıkıo...kokunda günlerdir gitmedi üzerimden zaten...yapıştı kaldı tenime!!!çamaşır suyuna yatsam gidip geçermi bu koku çıldırcak gibi oluorum yeter artk...ne varsa dolapta yıkadım hepsini kokulu deterjanlarla, bedenimi yıkadım sıcak sularla sabunlarla losyonlarla...bitsin istiorm artk sadece... o sokaktan geçmeme kararları alıp alışkanlıma yeniliorm gözlerini görünce karşımda aklım başıma gelio öldüresim gelio kendimi aptallıma doyamıorm...oysa ençok seni görmek için geçerdim o sokkdan ben belki gülümsersin de mutlu olurum die...olmadım ,hiç mutlu biliomusun senn aşkın hiç yakışmadı bana...eğretiydi zaten hayat, zaman yitikti çoğukez ,kaçmıştı o otobüs ve sonunu asla izleyememiştim o filmin...şansım olursun sanmıştım ama bikez daha mutsuzluklarımı hatırlattın...bu şehir küçük benim suçum deil bu peki kim suçlu eçkip gidenmi kalanmı...kim nereye kaçabildi...nereye kadar gidebildide nie döndü geri...gidicem ben bu şehirden sakın gelme benmle ne olur bakma bidaha zor daynıo ruhum...çok acıttın ruhumu yeter acıtma artk beni...bitek kokun kaldı geriye oda geçsin die bekliorm şimdilerde...