ve yaz dedi yazabildiğince...anlatmaya çalışma anlamazlar bunca zaman anlamamışlar...sen yaz sadece tutamadıklarını anlatmak için değil yazmak için ennihayetinde yazabildiğin için...boşluklarını kayboluşlarını kaybettiklerini ençokta korkularını...sessizliği renkleri...birde kahve falında göremediklerini...mutlu zamanlarını genede içini burkan anlarını aldatanlarını inanmadığın yarınlarını kurduğun hayallerini aşık olduğun adamları...yaz dedi...suss konuşma sadece yaz anlatmaya çalışma anlamamışlar bunca zaman anlamazlar da zaten sen yaz yazabildiğine...sustum sonra bende başladım tüm yitirdiklerimi yazmaya...onu bunu herşeyi...yediğimiz elmaşekerlerini yaptığımız pastaları içtiğimiz biraları söylediğimiz şarkıları oturduğumuz kumsalları verdiğimiz sözleri onu bunu herşeyi yazdım bende...içimdeki çocuuğun kanayan avuçlarını oysa kan tutardı beni dizlerim kanarken...içimdeki minik şeytanları kovaladım bugün bide yemeğin içindeki soğanları ayıkladım gene bitiremedim yarım bıraktığım resmi...susmak bir gidişi kabullenmekti farkındayım herşeyin o giderken susutum bende yazdım sadece onu bunu herşeyiii gidenleri kalıpta hayatına küsenleri varlığı yokluğu bir olanları düştüğüm patikaları sölemediğim yalanları...kopkoyu kahveler içtim insanlara gülümsedim yazılar yazdım duvarlarıma uyudum uyandım bitek iyi niyetimi kaybetmedim hala...birbirimizden ençokta kendimizden sıkıldık sanırım...daima ileri doğru yaşanacak ama ancakgeri dönüp bakılınca anlaşılacakk herşeyyy...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar