...geçmiş düşüyo şimdi kurduğum köprülerden...'geçip gidecekti' diyor içimdeki ses 'bırak ne hali varsa görsün'...ama istemiyorum bırakmak...geçmişimle bi sorunum yok benm çokça üzüldüüm zamanlar var sadece...sanırım inlenmeye ihtiyacım var;bide çikolatalı pastaya,bide deniz kenarında olmaya,ahh unutmadan sıcak şaraba...ama asuda olsun yannda...nezaman düşse elimden zaman bocalarım aynı anda ayağım takılr düşerm bende,dizlerim kanar ben ağlarım...acıdan değil bahane kanayan dizlerim...bazen geceden haşlanıpbizim için hazırlanmış olan rengi mora çalan yumurtaları özlüorm içimiz bulanarak baktıımız aslında farkındayım yumurtada bahane özlenn çok başka...suss dizlerin kanıo gene susss...sustum;sussuuyorum...içimden çığlıklar atmak gelio bide gene alıp başımı gitmek...o filmi yeniden izlemek...parçalann ayakkabılarımı giymek...herşeyeskirken bizler büyüdüğümüze inandırıoruz kendimizi eskidiğimiz yok henüz akıllarımızda...yarım kaldı sanki,sendemi kaldı yarım yoksa sendemi kaldın yarım???karıştı herşey birbirine...hıhhh gene işte offf nie kanıoo dizlerim?bu sefer okadar sert düşmedim düştümde benmi farketmedim?acımıyo babaa sorup durma artk kanıo sadece önemli değil geçer üzülme bukadar sende bırak şimdilik kanasın...
...çok fazlaca mutsuz olmanız için sebepleriniz olabilir,ağlamak için haklı nedenleriniz,çıkmayan yollarınız,yaşamak istemediğiniz zamanlarınız,kurmak istemediğiniz cümleleriniz...ve siz...sadece ve yeg den kendinizsiniz...başka nedenler bulmak için son bi çabanız kaldıysa içinizde hissedebildikleriniz için tanrıya şukretmekle başlayabilirsiniz...hissettiğiniz tek bi sıcaklık tüm hayatınıza bedel hayallerinize destek başarılarınıza neden demek olabilir belkide...ki ben tamda şu sıra bana armağan biri için teşekkür ediyorum tüm evrene...her defasında yenıden masalları sevdirdiği için inancımı yenılediği hayallerimi desteklediği için varlığının uzaklıklar yada zamanla ölçülemediği için başarılarıma neden hayatıma renk olduğu için...kazanmak yada kaybetmek değil var olabilmek ve kendin olabilmekti önemlı olan...bilmediğimiz savaşlara dahil edildiğimizde ve çokça üzüldüğümüzde birileri tarafından her defasında incitildiğimizde...ençok kahkahalarımız geliyo kulağıma bide hep var olucağına
Yorumlar